Aktualnie neodymowe magnesy są produkowane przede wszystkim w krajach azjatyckich. Podstawowym wytwórcą oraz dystrybutorem takich wyrobów zostały Chiny, z uwagi na posiadanie większości światowych złóż pierwiastków ziem rzadkich. Do wytwarzania przemysłowego magnesów wykorzystuje się głównie dwa rodzaje związków: Sm2Fe17N2 i Nd2Fe14B. Są to magnesyna bazie neodymu oraz magnesy nano krystaliczne, cechujące się nie tylko najwyższym stopniem namagnesowania, ale również wysokim poziomem remanencji magnetycznej. Wykorzystanie magnesów o dużej mocy jest bardzo szerokie. Najważniejszymi rodzajami odbiorców stały się podmioty zajmujące się produkcją, wytwarzające urządzenia elektryczne, elektroniczne, zwłaszcza firmy zajmujące się motoryzacją, stosujące bardzo wydajne silniki hybrydowe oraz elektryczne. Do wytwarzania silników tego typu wykorzystywane są neodymowe magnesy ze stopów ze związkami zmniejszającymi spadki wydajności magnesów w podwyższonych temperaturach takimi jak na przykład Terb (Tb) czy dysproz (Dy) . Poprzez zastosowanie powyższych substancji, poprawiono w znacznym stopniu magnetyczną koercję, a także wydajność całkowitą silnych magnesów stosowanych w urządzeniach elektrycznych o wysokiej mocy. W USA od wielu lat prowadzone są specjalistyczne badania przez powołany specjalnie do takich celów Instytut Rare Earth Alternatives in Critical Technologies (REACT), mający na celu opracowanie alternatywnych materiałów. Przed kilku laty ARPA-E przyznała prawie 32 miliony dolarów na wspieranie projektów i badań w programie Rare-Earth Substitute, czyli możliwości opracowania związków zastępujących metale ziem rzadkich jako alternatywę dla naturalnych złóż pierwiastków, które znajdują się pod kontrolą Chin.
Wytwarzanie magnesów z neodymu opiera się na dwóch metodach. W japońskich firmach stosowana jest technika spiekania mieszanin proszków, a na terenie Stanów popularność zdobyła technika oparta na szybkim chłodzeniu. Zależnie od potrzeb i oczekiwań, magnesy neodymowe można wytwarzać poprzez zastosowanie innych pierwiastków, na przykład aluminium, galu albo miedzi. Przez takie połączenie można korygować właściwości magnetyczne samego magnesu, jego poziom wytrzymałości oraz możliwość pracowania w wysokim zakresie temperatur . Da się nawet spowodować, że magnes wykaże dużą odporność na niekorzystne atmosferyczne warunki, w tym wodę, która powoduje korodowanie żelaza. Natomiast regularne dopracowywanie metalurgii proszkowej przyczyniło się do otrzymania różnego rodzaju stopów, które wpłynęły znacząco na podniesienie tak zwanej temperatury Curie. Stworzony nowoczesną metodą produkcyjną magnes z neodymu, uzyskuje poziom namagnesowania przekraczający 1,6T, czyli dużo wyższe choćby od pola magnetycznego Ziemi.