Bieguny magnetyczne, zwane "enes" oraz zapisywane jako "ns", są punktami w magnesie, gdzie intensywność pola magnetycznego osiąga swoje maksimum.
Oznaczenie N reprezentuje biegun północny magnesu, podczas gdy S odpowiada biegunowi południowemu każdego magnesu. Gdy do magnesu neodymowego przyłoży się drugi magnes tymi samymi biegunami, dojdzie do odrzucenia. Natomiast połączenie magnesów przeciwnymi biegunami skutkuje przyciąganiem.
Już w starożytności zauważono pewną interesującą regułę - niektóre obiekty przyciągają inne przedmioty. Z uwagi na materiał, z jakiego wykonany jest dany przedmiot, magnes wciąga wszystkie obiekty wykonane z żelaza lub mieszanki metali z rodziny ziem rzadkich, które reagują na pole magnetyczne.
Dodatkowo, zauważono, że każdy przedmiot wykonany z żelaza może uzyskać dodatkowe właściwości magnetyczne, gdy znajdzie się w zasięgu silnego magnesu. Jednak nigdy nie zyskiwać na stałe właściwości magnetycznych, chyba że będą poddane na długotrwałe działanie silnego pola magnetycznego.
Tak oto można stworzyć na przykład silny magnes neodymowy.