Bieguny magnetyczne, zwane "enes" oraz zapisywane jako "ns", są punktami w magnesie, gdzie intensywność pola magnetycznego osiąga swoje maksimum.
Oznaczenie N reprezentuje biegun północny magnesu, podczas gdy S odpowiada biegunowi południowemu każdego magnesu. Gdy do magnesu neodymowego przyłoży się drugi magnes tymi samymi biegunami, dojdzie do odpychania. Natomiast złączenie magnesów przeciwnymi biegunami powoduje przyciąganiem.
Już w starożytności zauważono pewną interesującą regułę - niektóre obiekty przyciągają inne przedmioty. W zależności od materiał, z jakiego wykonany jest dany przedmiot, magnes wciąga wszystkie przedmioty wykonane z żelaza lub stopu metali z rodziny ziem rzadkich, które reagują na pole magnetyczne.
Ponadto, odnotowano, że każdy przedmiot wykonany z żelaza może uzyskać dodatkowe właściwości magnetyczne, będąc w obrębie silnego magnesu. Jednak nigdy nie zyskiwać trwale właściwości magnetycznych, chyba że zostaną poddane na długotrwałe działanie silnego pola magnetycznego.
Tak oto można stworzyć na przykład silny magnes neodymowy.